Door Doris Goosen op 22 november 2019

Het geld klotst tegen de plinten omhoog

Ik zie Dagobert Duck al zwemmen is een zee van gouden munten. Op zijn buik al die munten bij elkaar schrapend: ” Van mij! Die zijn van mij! Allemaal van mij….!”

En ik zie zijn gulzige en inhalige snater grijnzen. Hij deed mij denken aan de laatste Tsaar van Rusland

Rond de vorige eeuwwisseling waren zij de rijkste mensen van het grote Russische rijk. Zij hadden 4 dochters en een ziekelijk zoontje.  Nicolas werd hij genoemd. De beste artsen uit de wereld kwamen naar hem en trachtten het jongetje te genezen. In hun paleizen werden grote feesten gehouden waar andere rijke mensen weer werden uitgenodigd om in schitterende gewaden, bekroond met briljanten tiara’s en parelen halssnoeren tot vroeg in de ochtend te dansen in het grootste paleis van St. Petersburg. Zo strooide de Tsaar van Rusland zijn saffieren en briljanten over de grond waardoor je erover uitgleed.

Wanneer je in St. Petersburg over straat liep struikelde je over de verpauperde onderdanen. Donkere wolken pakten zich samen boven Moskou en St. Petersburg. In 1917 brak er dan ook een revolutie uit. De hongerigen wilden brood. En de Tsaar en zijn gezin werden gedood.

100 jaar later komen mensen in gele en rode hesjes de straat op. Zij protesteren tegen de ongelijke verdeling van de rijkdommen.  In het najaar van 2019 zie ik overal op de wereld opstanden, ontevreden burgers. In eigen land zie ik boeren, leraren, onderwijzers, verpleegkundigen demonstreren in Den Haag. Sinds gister hoor ik grote ontevredenheid bij de politie. Ze eisen allemaal meer waardering voor hun werk, meer collega’s, minder werkdruk, meer zekerheid over hun inkomsten of het in stand kunnen houden van hun bedrijven.

Mensen komen in opstand tegen de oneerlijke verdeling van de onze rijkdommen. Leveren deze demonstraties een fundamentele verandering op hoe we in de wereld de welvaart verdelen? Of krijgt ieder zijn eigen vrolijke pleister met een Dagobert Duck plaatje erop?

Wij zijn niet meer dan een ademtocht in ons universum. Ook zij die zichzelf onsterfelijk rijk maken.

Ik begreep de revolutie in 1917 wel.

Doris Goosen

Doris Goosen

Alweer bijna 7 jaar mag Doris voorzitter zijn van de PvdA afdeling Noord-West Veluwe. Meedenken met het uitvoerende beleid dat de fractie wil uitdragen en mede zorg dragen dat leden zich verbonden voelen met de PvdA. En vooral zorgen dat de fractie ondersteund wordt door een actief en betrokken bestuur. Dat tracht Doris op verschillenden

Meer over Doris Goosen