Column: Crime Passionel

We ontkomen er niet aan met ons allemaal. De lokale en regionale kranten staan er vol mee. De ene analyse volgt de ander op en ze zijn allemaal een beetje waar. Natuurlijk gaat het om de ‘crime passionel’ rond het theater. Liefhebbers van cultuur die door die liefde hun eigen theater aan het vermoorden zijn. Hoe kan het zover komen en waar ligt de drive om deze ‘crime passionel’ uit te voeren?

Heeft het te maken met visieverschil? Of gaat het ordinair om de te verdelen centen? Heeft het te maken met het ontbreken van leiderschap van deze wethouder van cultuur?

Het heeft allemaal iets dwangmatigs. De focus op de verbouwing van de bibliotheek tot vlakke vloer theatertje. Een wethouder die roept dat alle voorstellingen van het huidige theater zo overgezet kunnen worden in een ‘biebtheater’. Dit soort uitspraken zijn gedaan zonder kennis van zaken en zijn een bestuurder niet waardig. Vooral als je niet weet waar je over praat. Kun je beter je mond houden lijkt me.

Maanden is er gepraat. Zelfs een voormalig gedeputeerde van de provincie Gelderland werd gevraagd als onafhankelijk voorzitter om te komen tot een gezamenlijk verhaal hoe nu verder met Stad als Podium en het theater. De uitkomst was niet helemaal eenduidig en gaf opnieuw verwarring. De ‘Stad als Podium connectie’ en de Stichting Podia Harderwijk kwamen maar niet tot een vergelijk wat de toekomst zou moeten brengen voor cultureel Harderwijk. Ondanks dat er een onafhankelijk voorzitter was, had de wethouder moeten ingrijpen en zijn verbindende rol moeten gebruiken om de partijen bij elkaar te brengen. Waarom heeft hij dat dan niet gedaan? We kunnen er alleen naar gissen.

In ieder geval heeft het iets te maken met het verkiezingsprogramma van de partij van de wethouder van cultuur. Hij is van de Stadspartij en wil het punt uit het verkiezingsprogramma waarmaken. Een loffelijk streven en ook wel begrijpelijk. Als bestuurder wil je een stempel zetten. Maar als je ziet welk een brokken er gemaakt zijn om zover te komen en hoe Harderwijkers tegen elkaar zijn opgezet, had een koerswijziging meer bij de tijd geweest. Maar niks hoor, de partij van de wethouder en het voltallige college bleef vasthouden aan een ‘biebtheater’. Voor de Stadspartij was het zelfs geen debatpunt in de raad waard. De partij van de transparantie, zoals ze zelf zeggen, wilde de bevolking niet mee laten denken en praten. Dat weten we dan ook weer en het is goed als we dat in onze oren knopen als we in maart weer mogen stemmen voor een nieuwe gemeenteraad.

Er ligt een nieuw verhaal van de coalitiepartijen. Een gedrocht van een compromis. Zet de SPH aan de kant, bedank ze niet eens voor de tientallen jaren bewezen diensten en zet de SAP connectie aan een roer wat ze zelf niet willen. De omarming van de Passie zal ik het maar noemen. ‘We willen het theater graag behouden omdat we er van houden’ is het motto. Ondoordacht en zoals een van onze kranten ook al schreef, ‘een sterfhuisconstructie’ om het theater alsnog te vermoorden. En zie daar de ‘crime passionel’.

Wat nu: zorg dat er wordt gekozen voor beide partijen. Maak gebruik van beider sterke kanten en laat ze de komende jaren samen komen tot een mooie constructie. Laat ze een mooi cultureel programma voor Harderwijkers en onze gasten maken. Maar dat gaat geld kosten! Inderdaad, maar dat geld had het College al gereserveerd voor de het ‘biebverhaal’. Mooi nu gebruiken voor een mooi sterk en gezamenlijk plan: Het Theater van de SPH/SAP.