Column: Alles van waarde werd weerloos

Na een, toch vreemde, zomer waarin we eindelijk onze teugels mochten laten vieren, komt een tweede corona golf er onverbiddelijk aan.
Verwarring, angst, opstand, recalcitrante burgers, schoppend tegen regels, groepen staan tegenover elkaar; het oproer kraait! Emoties die soms niet te bedwingen zijn. En dat moet ruimte krijgen.
17 miljoen wetenschappers in Nederland die vervolgens precies weten wat we moeten laten en niet.
De een denkt in doemscenario’s en een ander ziet schitterend licht schijnen aan de horizon.
Het roer moet radicaal om! Maar hoe? En voor wie? In je eigen bubbel is het goed toeven.

Het enige dat ík zeker weet, is dat niémand precies weet waar deze crisis ons brengt.
En dàt vinden we moeilijk. Onzekerheid.
Want het leven was maakbaar!
Want, ….. als de economie maar blijft draaien.
Het streven…….de levensstandaard van ” de rijken ” bereiken.
Dat is ondoenlijk. Het werd een rat race. Met veel verliezers. Voorbijgaand aan waarden die we verloren. Burgerzin, solidariteit en mededogen met de verliezers. Lees hiervoor o.a. het boekje Fantoomgroei.(Sander Heijne en Hendrik Noten)

Waren we wel op de goede weg met elkaar?
Wat is nog van waarde? Hebben we het lef om opnieuw naar onze verworvenheden te kijken?
Welke ondernemingen werkten aan waarden en welzijn voor iedereen? Wat heeft ons uitgeput?
Welke groepen blijven het onderspit delven?
Hoe realiseren we bestaanszekerheid voor iedereen?
Met welke maatregelen kunnen we de 40.000 daklozen in Nederland terugbrengen tot nul?
Hoe kunnen we de ingewikkelde armoedebestrijding regelingen ( waarmee je vaak nog meer in het moeras zakt) vereenvoudigen en bij mensen het stigma van armoede weghalen?
Is dit het moment om het basisloon in te voeren?
En hoe gaan we dat doen? Wie en wat is daar voor nodig?

Op dit moment is er één probleem voor iedereen hetzelfde.
Hoe houden we elkaar gezond?
Daar heb je een ding voor nodig. Gezond verstand.
En hoe het verder moet?
Daar hebben we jou voor nodig.
Burger. Kiezer. Je hoeft geen lid te zijn van onze partij om toch je ideeën te leveren. Denk mee en  wacht niet tot  in het stemhokje met het rode potlood in je handen.
Ik nodig je uit om vanaf nu actief mee te denken aan hoe het verder moet. (Via de site of social media kun je contact maken)

Zorg voor elkaar  en ik hoop je gauw  te ontmoeten.