Het spel op de wagen

De een na de andere partij komt uit de kast. Rutte gaat weer voor een volgende rit, Buma denkt dat hij met een conservatief programma de tijd weer kan terugdraaien naar de vijftiger jaren en Roemer denkt dat alles in dit land alleen maar over links kan. En wij……? Wat doet de Partij van de Arbeid? Die gaat een heuse lijsttrekkersverkiezing houden met minimaal 3 kandidaten. Samsom en Asscher werden verwacht en zie hier, Jacques Monasch doet ook mee. ‘We zitten in een neerwaartse spiraal’ en ‘het is tijd voor nieuwe wegen’.

Dat er iets moet gebeuren om onze positie op links van het midden weer terug te krijgen, weten we wel. Maar dat er nu ook met modder moet worden gegooid naar het partijbestuur door Jacques, getuigt niet echt van een basis van argumenten en visie om de partij politiek te gaan leiden. Als ook Asscher formeel te kennen geeft dat hij mee gaat doen, roept onze Sneeker Monasch dat het ‘matchfixing is’ en dat er aan de ‘poppenkast een einde moet komen’. Het zijn dit soort uitspraken die ons eigen nest gaan bevuilen en in mijn ogen een smet op de campagne voor het lijsttrekkerschap legt.

Om een links en fatsoenlijk geluid te laten horen zou ik ervoor pleiten om Paul Tang als 4^e kandidaat in de strijd te gooien. Paul is geen moddergooier en zal op basis van argumentatie en een linkse kijk op de toekomst campagne kunnen voeren. Kortom er valt dus wat te kiezen. Overigens wil ik ook nog wel kwijt dat de PvdA de enige partij is met een heuse lijsttrekkersverkiezing. Bij alle andere partijen is vooraf al voorgekookt wie het gaat worden. Er is zelfs een partij (die eigenlijk geen partij is) die maar 1 opperhoofd heeft en niemand naast zich duldt. Gekker moet het niet worden.

Maar kan wel gekker. Zelfs knettergekker. Zie wat er in de VS gebeurt. Wakker gebleven en debat gezien tussen The Donald en Hilary? Nou debat…….? Het was in het openbaar elkaar schofferen in het kwadraat. Ik zag het met steeds krommer wordende tenen aan. Als mensen al weinig geloof in de politiek hebben, dan zijn ze dat nu wel kwijt. Wat een vertoning zeg. Daarbij is Monasch een ‘watje’.

Moraal van mijn column komt uit op de woorden Respect, Fatsoen en Waardering. Zodra je een campagne inzet met RFW, zullen kiezers daar in mijn ogen meer mee hebben dan met het geblèr en inhoudsloos elkaar voor rotte vis uitmaken. Zeker hoort er in ‘mijn partij’ met respect, fatsoen en waardering voor en met elkaar omgegaan te worden. Ik wens ons een goede lijsttrekkersverkiezing en uiteindelijk een hele goeie lijsttrekker die ons richting de 25-35 zetels weet te brengen.

Laurens de Kleine