In memoriam: Nel Gerritsen

Nel Gerritsen is in alle jaren dat ik haar heb gekend (30 jaar) voor mij het geweten geweest voor mensen die het minder hebben dan anderen. Zij heeft zich altijd maximaal voor de minima in Harderwijk ingezet. Overal waar ze kwam maakte Nel dit onderwerp van gesprek. Soms werd het dwingend en dan zei ik haar dat ‘we het nu wel wisten’ en dat we in alle afwegingen die we moeten maken de kwetsbare mensen niet vergeten. Maar Nel is altijd Nel gebleven. Geen blad voor de mond, soms een grote mond maar altijd met een bedoeling om het onrecht wat er in haar ogen altijd is, aan de kaak te stellen. In mijn tijd als wethouder heb ik regelmatig met Nel gesproken over bezuinigingen die ik moest halen binnen het sociale domein. Nel dacht mee en keek mee op welke manier we de minima konden ontzien bij bezuinigingen. Heb dan ook altijd steun van haar gevoeld. Voor de PvdA in Harderwijk is zij niet altijd even positief geweest. Na enkele jaren lid te zijn geweest heeft ze dat opgezegd omdat de partij de minima minder belangrijk zou vinden dan zitting nemen in een College van BenW. Tjonge, wat hebben we daar een discussies over gevoerd. Maar altijd met respect voor elkaar.

Nel was een trouw bezoeker van commissie- en raadsvergaderingen, haar stoel links van het midden zal leeg blijven. Zonder schroom wist ze vergaderingen weleens te verstoren door beslissingen of debatten die haaks stonden op de belangen van de minima ter discussie te stellen en haar onomwonden en ongezouten mening te geven. Niet alleen voor mij, maar ik schat in voor meer dan de helft van de raadsleden, is Nel onbetwist dé persoon geweest die de positie van mensen die het minder hebben en daardoor dreigen te verloederen, immer aan de kaak stelde en onze meningen en keuzen heeft beïnvloed.

Ik ben blij dat ik Nel heb gekend in goede en minder goede tijden. Nel heeft bij mij een plekje in mijn hart veroverd. Op haar sterfbed fluisterde ze me toe: ‘Laurens, hou de belangen van de minima in de gaten en kom voor ze op en laat ze niet in de steek’. Ik heb Nel beloofd dat te blijven doen!

Laurens de Kleine